.qjlqJ.

آفرینش وبلاگ: دیماه 83هر چی بیشتر حرف بزنی، کلمات معنای کمتری پیدا میکنن !همه ما بشکلی، در زندگی یکدیگر موثریم و من فکر میکنم که اصلی ترین هنر، این است که  همیشه فاصله ها را حفظ کنیم .اگر بیش از حد به هم نزدیک شویم ، میسوزیم و اگر بیش از حد از یکدیگر دور شویم، یخ میبندیم. باید بیاموزیم که فاصله ی مناسب را حفظ کنیم و از آنجا تکان نخوریم. این آموختن نیز همانند دیگر چیزهایی که ازاعماق وجود میآموزیم، تنها با تجربه ای سخت، امکان پذیر است. باید بهای آنرا بپردازیم...* * * * * * * * * * * * * *با نویسنده محترم جناب آقای بوبن هم نظرم که:ما میخواهیم دوستمان بدارند؛ خواستن در این جمله زیادی است؛بهتر است بگوییم در آرزوی آن هستیم که دوستمان بدارند؛صمیمانه و ساده لوحانه در آرزوی آنیم که دوستمان بدارند؛اما در باور و رویایمان اشتباه میکنیم.آنچه در واقع آرزویش را داریم این است که ما را ترجیح دهند؛دوست بدارند، ولی کمی بیشتر از دیگران ترجیحمان دهند. ما عشق و ترجیح را با هم اشتباه میگیریم.حالا من میخوام بگم عشق بدون ترجیح، احمقانه ترین نوع علاقه است.نمیتونم بفهمم چطور میشه یکیو دوست داشت(عاشقانه) ولی شخص دیگه ای رو ترجیح داد، نه!نمیشه.نمیشه دوست عزیزمبا تقدیم احترام خدمت شما خواننده عزیز .qjlqJ....ادامه مطلب

دکترا (به فرانسوی: Doctorat ) واژه‌ای فرانسوی است که از لاتین برگرفته شده و به‌معنای درجه یا مقام نظریه‌پردازِ صاحب‌نظر است، «دکتری» مرکب است از واژهٔ فرانسویِ «دکتر» (به فرانسوی: Docteur ) به‌معنای صاحب‌نظر یا پزشک به‌اضافهٔ پسوند اسم‌سازِ فارسی، و معنای «درس دادن» یا «پژوهنده بودن» است.

.qjlqJ....

روزی زنی عاشق #امانوئل_کانت شد و تصمیم گرفتبا او #ازدواج کند.هر بار که با کانت بیرون می رفت ، منتظر بود تا از اوخواستگاری کند ،کانت با او از همه چیز صحبت می کرد بجز ازدواج.زن صبرش لبریز شد و تصمیم گرفت خودش دستبه کار شود،دفعه ی بعد که با هم بیرون رفتند زن از کانتخواستگاری کرد،کانت سکوت کرد و گفت :فرصت بده تا فکر کنم.مدتی گذشت و کانت تصمیم به ازدواج با‌ زن گرفت.به در خانه ی او رفت،در زد و پدر دختر در را باز کرد،کانت گفت که برای خواستگاری از دخترش آمده،پدر دختر آدرسی به کانت داد و خیلی سرد گفت:آنجا او را می بینی.کانت به آدرسی که پدر دختر داده بود رفت،و او را با همسرش و دوفرزندش آنجا دید.می دانید چرا؟!چون تصمیمش برای ازدواج با زن ،هفت سال تمام طول کشیده بود.در تمام این مدت او را ندیده بود..#امانوئل_کانت#کانت .qjlqJ....ادامه مطلب

بجوشید بجوشید كه ما اهل شعاریمبجز عشق بجز عشق دگر كار نداریمدر این خاك در این خاك در این مزرعه پاكبجز مهر بجز عشق دگر تخم نكاریمچه مستیم چه مستیم از آن شاه كه هستیمبیایید بیایید كه تا دست برآریمچه دانیم چه دانیم كه ما دوش چه خوردیمكه امروز همه روز خمیریم و خماریممپرسید مپرسید ز احوال حقیقتكه ما باده پرستیم نه پیمانه شماریمشما مست نگشتید وزان باده نخوردیدچه دانید چه دانید كه ما در چه شكاریمنیفتیم بر این خاك ستان ما نه حصیریمبرآییم بر این چرخ كه ما مرد حصاریم .qjlqJ....ادامه مطلب

هر چی بیشتر حرف بزنی، کلمات معنای کمتری پیدا میکنن !همه ما بشکلی، در زندگی یکدیگر موثریم و من فکر میکنم که اصلی ترین هنر، این است که  همیشه فاصله ها را حفظ کنیم .اگر بیش از حد به هم نزدیک شویم ، میسوزیم و اگر بیش از حد از یکدیگر دور شویم، یخ میبندیم. باید بیاموزیم که فاصله ی مناسب را حفظ کنیم و از آنجا تکان نخوریم. این آموختن نیز همانند دیگر چیزهایی که ازاعماق وجود میآموزیم، تنها با تجربه ای سخت، امکان پذیر است. باید بهای آنرا بپردازیم...* * * * * * * * * * * * * *با نویسنده محترم جناب آقای بوبن هم نظرم که:ما میخواهیم دوستمان بدارند؛ خواستن در این جمله زیادی است؛بهتر است بگوییم در آرزوی آن هستیم که دوستمان بدارند؛صمیمانه و ساده لوحانه در آرزوی آنیم که دوستمان بدارند؛اما در باور و رویایمان اشتباه میکنیم.آنچه در واقع آرزویش را داریم این است که ما را ترجیح دهند؛دوست بدارند، ولی کمی بیشتر از دیگران ترجیحمان دهند. ما عشق و ترجیح را با هم اشتباه میگیریم.حالا من میخوام بگم عشق بدون ترجیح، احمقانه ترین نوع علاقه است.نمیتونم بفهمم چطور میشه یکیو دوست داشت(عاشقانه) ولی شخص دیگه ای رو ترجیح داد، نه!نمیشه.نمیشه دوست عزیزمبا تقدیم احترام خدمت شما خواننده عزیز .qjlqJ....ادامه مطلب

برای چت جی پی تی نوشتم: ناراحتم و نا امید چه کنم

و بعد از پاسخش، نوشتم: سپاس

و بهم جواب داد:

خواهش می‌کنم! اگر سوال یا نیاز به اطلاعات بیشتری دارید،

همیشه در دسترس هستم. امیدوارم که وضعیت شما بهبود یابد

و موفقیت و خوشبختی برای شما فراهم شود

سپاس از ارتباط با من، بهترین امیدها برای شما

.qjlqJ....

هر چی بیشتر حرف بزنی، کلمات معنای کمتری پیدا میکنن !همه ما بشکلی، در زندگی یکدیگر موثریم و من فکر میکنم که اصلی ترین هنر، این است که  همیشه فاصله ها را حفظ کنیم .اگر بیش از حد به هم نزدیک شویم ، میسوزیم و اگر بیش از حد از یکدیگر دور شویم، یخ میبندیم. باید بیاموزیم که فاصله ی مناسب را حفظ کنیم و از آنجا تکان نخوریم. این آموختن نیز همانند دیگر چیزهایی که ازاعماق وجود میآموزیم، تنها با تجربه ای سخت، امکان پذیر است. باید بهای آنرا بپردازیم...* * * * * * * * * * * * * *با نویسنده محترم جناب آقای بوبن هم نظرم که:ما میخواهیم دوستمان بدارند؛ خواستن در این جمله زیادی است؛بهتر است بگوییم در آرزوی آن هستیم که دوستمان بدارند؛صمیمانه و ساده لوحانه در آرزوی آنیم که دوستمان بدارند؛اما در باور و رویایمان اشتباه میکنیم.آنچه در واقع آرزویش را داریم این است که ما را ترجیح دهند؛دوست بدارند، ولی کمی بیشتر از دیگران ترجیحمان دهند. ما عشق و ترجیح را با هم اشتباه میگیریم.حالا من میخوام بگم عشق بدون ترجیح، احمقانه ترین نوع علاقه است.نمیتونم بفهمم چطور میشه یکیو دوست داشت(عاشقانه) ولی شخص دیگه ای رو ترجیح داد، نه!نمیشه.نمیشه دوست عزیزمبا تقدیم احترام خدمت شما خواننده عزیز .qjlqJ....ادامه مطلب

هر چی بیشتر حرف بزنی، کلمات معنای کمتری پیدا میکنن !همه ما بشکلی، در زندگی یکدیگر موثریم و من فکر میکنم که اصلی ترین هنر، این است که  همیشه فاصله ها را حفظ کنیم .اگر بیش از حد به هم نزدیک شویم ، میسوزیم و اگر بیش از حد از یکدیگر دور شویم، یخ میبندیم. باید بیاموزیم که فاصله ی مناسب را حفظ کنیم و از آنجا تکان نخوریم. این آموختن نیز همانند دیگر چیزهایی که ازاعماق وجود میآموزیم، تنها با تجربه ای سخت، امکان پذیر است. باید بهای آنرا بپردازیم...* * * * * * * * * * * * * *با نویسنده محترم جناب آقای بوبن هم نظرم که:ما میخواهیم دوستمان بدارند؛ خواستن در این جمله زیادی است؛بهتر است بگوییم در آرزوی آن هستیم که دوستمان بدارند؛صمیمانه و ساده لوحانه در آرزوی آنیم که دوستمان بدارند؛اما در باور و رویایمان اشتباه میکنیم.آنچه در واقع آرزویش را داریم این است که ما را ترجیح دهند؛دوست بدارند، ولی کمی بیشتر از دیگران ترجیحمان دهند. ما عشق و ترجیح را با هم اشتباه میگیریم.حالا من میخوام بگم عشق بدون ترجیح، احمقانه ترین نوع علاقه است.نمیتونم بفهمم چطور میشه یکیو دوست داشت(عاشقانه) ولی شخص دیگه ای رو ترجیح داد، نه!نمیشه.نمیشه دوست عزیزمبا تقدیم احترام خدمت شما خواننده عزیز .qjlqJ....ادامه مطلب

هر چی بیشتر حرف بزنی، کلمات معنای کمتری پیدا میکنن !همه ما بشکلی، در زندگی یکدیگر موثریم و من فکر میکنم که اصلی ترین هنر، این است که  همیشه فاصله ها را حفظ کنیم .اگر بیش از حد به هم نزدیک شویم ، میسوزیم و اگر بیش از حد از یکدیگر دور شویم، یخ میبندیم. باید بیاموزیم که فاصله ی مناسب را حفظ کنیم و از آنجا تکان نخوریم. این آموختن نیز همانند دیگر چیزهایی که ازاعماق وجود میآموزیم، تنها با تجربه ای سخت، امکان پذیر است. باید بهای آنرا بپردازیم...* * * * * * * * * * * * * *با نویسنده محترم جناب آقای بوبن هم نظرم که:ما میخواهیم دوستمان بدارند؛ خواستن در این جمله زیادی است؛بهتر است بگوییم در آرزوی آن هستیم که دوستمان بدارند؛صمیمانه و ساده لوحانه در آرزوی آنیم که دوستمان بدارند؛اما در باور و رویایمان اشتباه میکنیم.آنچه در واقع آرزویش را داریم این است که ما را ترجیح دهند؛دوست بدارند، ولی کمی بیشتر از دیگران ترجیحمان دهند. ما عشق و ترجیح را با هم اشتباه میگیریم.حالا من میخوام بگم عشق بدون ترجیح، احمقانه ترین نوع علاقه است.نمیتونم بفهمم چطور میشه یکیو دوست داشت(عاشقانه) ولی شخص دیگه ای رو ترجیح داد، نه!نمیشه.نمیشه دوست عزیزمبا تقدیم احترام خدمت شما خواننده عزیز .qjlqJ....ادامه مطلب

برکت همیشه پول نیست به نظرم آشنایی با انسانهای خاص و فرهیخته بزرگترین برکت هست میدرخشند بس حقیقی اند حتا اگر در دنیای مجازی باشند .qjlqJ....